فصلنامه علمی اعتیادپژوهی

هدف: این پژوهش باهدف بررسی رابطه میان چشم­انداز زمانی و گرایش به سوءمصرف مواد مخدر در نوجوانان اجرا شد. روش: به این منظور405 نفر از نوجوانان دختر دوره دوم متوسطه مدارس شهر تهران به روش نمونه­ گیری چندمرحله‌ای تصادفی انتخاب و پرسشنامه­ های چشم ­انداز زمانی زیمباردو و مقیاس آمادگی اعتیاد مورد آزمون قرار گرفتند. یافته ­ها: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد میان گرایش به سوءمصرف مواد مخدر با چشم ­انداز زمانی گذشته‌گرای منفی، حال­گرای لذت­طلب، حال­گرای تقدیرنگر، رابطه مثبت و با چشم ­انداز زمانی آینده ­گرا رابطه منفی وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که از بین ابعاد چشم ­انداز زمانی چهار بعد گذشته‌گرای منفی، حال­گرای لذت طلب، آینده ­گرایی و حال­گرای تقدیرنگر به‌عنوان متغیرهای پیش­بین شرایط ورود به معادله نهایی رگرسیون برای توضیح گرایش به سوءمصرف مواد مخدر را دارا بودند و درنهایت چهار بعد فوق 38% از واریانس گرایش به مصرف مواد را تبیین کردند. نتیجه­ گیری: چشم­ انداز زمانی عامل مهم و کلیدی در گرایش به سوءمصرف مواد مخدر است. نتایج این پژوهش نشان می­ دهد آموزش فرد به سمت آینده ­گرایی و یاد دادن به تأخیر انداختن لذت فوری و در نظر گرفتن عواقب و پیامدهای اعمال حال حاضر می­ تواند در ایجاد گرایش به چشم­ انداز زمانی متعادل و پیشگیری از سوءمصرف مواد مخدر بسیار مؤثر باشد.