دوره 17، شماره 67 - ( 3-1402 )
جلد 17 شماره 67 صفحات 152-127 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sabzian S, Abdoli A. Structural Modeling of School Security with Addiction Readiness in Students: The Mediating Role of Academic Avoidance. etiadpajohi 2023; 17 (67) :127-152
URL: http://etiadpajohi.ir/article-1-2905-fa.html
URL: http://etiadpajohi.ir/article-1-2905-fa.html
سبزیان سعیده، عبدلی افسانه. مدل‌یابی ساختاری امنیت در مدرسه با آمادگی به اعتیاد در دانش‌آموزان: نقش واسطه‌ای تحصیل‌گریزی. فصلنامه علمی اعتيادپژوهي. 1402; 17 (67) :127-152
استادیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه حضرت معصومه (س)، قم، ایران.
چکیده: (1588 مشاهده)
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش واسطه‌ای تحصیل‌گریزی در رابطه بین امنیت در مدرسه و آمادگی به اعتیاد بود. روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان پسر متوسطه دوم شهر خرم‌آباد در سال تحصیلی 1402-1401 بود. از این بین، 200 نفر به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه امنیت در مدرسه، مقیاس تحصیل‌گریزی، و مقیاس آمادگی به اعتیاد استفاده شد. به منظور تحلیل مدل پژوهش از روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که متغیر امنیت در مدرسه اثر مستقیم منفی و معناداری بر آمادگی به اعتیاد داشت. همچنین، تحصیل‌گریزی در رابطه بین امنیت در مدرسه و آمادگی به اعتیاد دارای نقش میانجی معناداری بود. نتیجه‌گیری: در مدرسه امن، دانش‌آموزان می‌توانند به لحاظ هیجانی و فیزیکی ایمن باشند و احترام و اعتماد متقابلی بین اعضای مدرسه وجود دارد، در حالی که در مدارس ناایمن، خشونت، دعوا، زورگیری، جرم، تحصیل‌گریزی، و مصرف مواد دیده می‌شود. بنابراین، پیشنهاد می‌شود با فراهم کردن محیطی امن در مدرسه، تنش‌ها به حداقل برسد، تعاملات مثبت بین دانش‌آموزان و تعامل بدون نگرانی دانش‌آموز با کادر مدرسه به‌گونه‌ای افزایش یابد که زمینه برای کاهش تحصیل‌گریزی فراهم شود که نتیجه‌ی آن می‌تواند کاهش آمادگی به اعتیاد باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
