دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران 
                    
                    
                    چکیده:       (11363 مشاهده)
                    
                    
                    طرح مساله: این پژوهش با هدف تعیین خصوصیات شخصیتی معتادین مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر تهران در سال 1385 انجام شد. 
روش: طرح پژوهشی حاضر از نوع پس رویدادی است. نوع مطالعه، پیمایش مقطعی  است. جامعه آماری پژوهش شامل مردان معتاد به مواد مخدر مراکز خود معرف ترک و بازتوانی اعتیاد و شهر تهران بود. از میان این افراد 256 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل: 1) سیاهه شخصیتی مینهسوتا 2) پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی که حاوی سؤالاتی در زمینههای فردی، خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی معتادان بود. به منظور تجزیه و تحلیل دادههای به دست آمده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد در آمار توصیفی از جداول توزیع فراوانی مطلق و نسبی و درصد جداول یک بعدی و دو بعدی برحسب نوع و مشخصات دادهها استفاده شد. آمار استنباطی نیز شامل آزمون خیدو  و فیشر  بود و با استفاده از نرمافزار SPSS اندازهگیریها تحلیل شد. 
یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که 1/19% معتادان بیکار، 38% مستأجر، 3/2% بیسواد، 5/60% مجرد و حدود 8/57% از آنان کمتر از 200 هزار تومان درآمد داشتهاند. 
میزان خطرپذیری معتادین براساس MMPI شامل 81/7% مانیا ، 12/28% Sc ، 5/12% پارانویا ، 98/33% ضد اجتماعی ، 5/12% هیستری ، 42/57% افسردگی  و 26/22% خود بیمار پنداری  در سطح نابهنجاری بوده و نشانه اختلال شخصیت است. 
بحث و نتیجهگیری: مقادیر به دست آمده حاکی از عدم تأثیر بیکاری در گرایش به اعتیاد، وضعیت اقتصادی نسبتاً خوب و اکثر آنها باسواد بوده و نشان دهنده شکست نهادهای اجتماعی حمایتی جامعه است و همچنین چنانچه نمرات حاصل از MMPI در مراجعه کنندگان در میزانهای D و PD و Sc بالا و میزانهای L و K پایین باشد تشخیص افتراقی اعتیاد مدنظر بوده و خدمات درمانی و مشاورهای پیشبینی میشود.
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
عمومى  دریافت: 1393/4/3 | پذیرش: 1393/4/3 | انتشار: 1393/4/3