دوره 7، شماره 26 - ( 4-1392 )
جلد 7 شماره 26 صفحات 126-111 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rostami A M, Ahadi H, Cheraghaligol H. The Prediction of Coping Strategies Based on Personality Traits in Irritants Affiliates. etiadpajohi 2013; 7 (26) :111-126
URL: http://etiadpajohi.ir/article-1-291-fa.html
URL: http://etiadpajohi.ir/article-1-291-fa.html
رستمی امیرمسعود، احدی حسن، چراغعلیگل هایده. پیش‌بینی راهبردهای مقابله با استرس بر اساس ویژگی‌های شخصیتی وابستگان مواد محرک. فصلنامه علمی اعتيادپژوهي. 1392; 7 (26) :111-126
دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن
چکیده: (16288 مشاهده)
هدف: هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی راهبردهای مقابله با استرس بر اساس ویژگی‌های شخصیتی در افراد وابسته به مواد محرک بود. روش: روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه افراد وابسته به مواد محرک که به صورت متوالی طی یک سال گذشته به مراکز ترک اعتیاد شهر تهران مراجعه کرده بودند و تشخیص وابستگی به مواد داشتند (420 نفر) تشکیل می‌دادند. با روش نمونه‌گیری تصادفی نظامدار از این جامعه 201 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان با استفاده از پرسشنامه‌های شخصیتی نئو (فرم کوتاه) و راهبردهای مقابله با استرس لازاروس-فولکمن (فرم کوتاه) مورد آزمون قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین بُعد شخصیتی روان رنجورخویی و راهبردهای مقابله با استرس دوری‌جویی و گریز و اجتناب همبستگی مثبت و با خویشتن‌داری همبستگی منفی وجود دارد. بین بُعد شخصیتی برون‌گرایی با دوری‌جویی و جستجوی حمایت اجتماعی همبستگی مثبت و با مسوولیت‌پذیری همبستگی منفی و بین بُعد شخصیتی سازگاری با راهبردهای مقابله‌ای خویشتن‌داری و جستجوی حمایت اجتماعی همبستگی مثبت وجود دارد. بُعد شخصیتی وظیفه‌شناسی هیچ یک از راهبردهای مقابله‌ای را در افراد وابسته به مواد محرک پیش‌بینی نمی‌کرد. نتیجه‌گیری: ویژگی‌های شخصیتی، توان پیش‌بینی راهبردهای مقابله‌ای را در افراد وابسته به مواد محرک دارا هستند. پیشنهاد می‌شود در طرح درمان بیماران معتاد به ارزیابی ویژگی‌های شخصیتی آن‌ها توجه شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
