دوره 7، شماره 26 - ( 4-1392 )
جلد 7 شماره 26 صفحات 94-73 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadi A, Pourghaz A, Raghib M S. The Construction and Validation of Scale of Effective Factors in Drug Abuse Tendency among Youth (A Case Study in Khorasan Razavi). etiadpajohi 2013; 7 (26) :73-94
URL: http://etiadpajohi.ir/article-1-289-fa.html
URL: http://etiadpajohi.ir/article-1-289-fa.html
محمدی امین، پورقاز عبدالوهاب، رقیب مائده سادات. ساخت و اعتباریابی مقیاس علل گرایش به سوء مصرف مواد مخدر در جوانان (مطالعه موردی استان خراسان رضوی). فصلنامه علمی اعتيادپژوهي. 1392; 7 (26) :73-94
دانشگاه سیستان و بلوچستان
چکیده: (15063 مشاهده)
هدف: پژوهش حاضر با هدف ساخت و اعتباریابی مقیاس سنجش عوامل موثر در گرایش به سوء مصرف مواد مخدر در جوانان انجام شده است. روش: روش پژوهش این بررسی، توصیفی و از نوع همبستگی، با هدف ساخت و هنجاریابی مقیاس بوده است. در این پژوهش، 408 نفر جوان معتاد (16 تا 29 سال) که طی هشت ماه، از آذر 1390 تا تیر 1391 در مراکز اقامتی میان مدت ترک اعتیاد استان خراسان رضوی مشغول درمان بودند با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و مقیاس سنجش عوامل موثر در گرایش به سوءمصرف مواد مخدر را پس از طراحی مقیاس در قالب یک فرم 78 سوالی، تکمیل کردند. یافته‌ها: روایی صوری و محتوایی مقیاس توسط متخصصان روانشناسی و جامعه‌شناسی مورد تایید قرار گرفت. همچنین، به‌منظور محاسبه‌ی روایی سازه، از تحلیل عامل تأییدی مرتبه دوم استفاده شد. یافته‌های پژوهش ساختار کلی مقیاس، با سه مولفه‌ی عوامل فردی، عوامل بین فردی و محیطی و عوامل اجتماعی را برای سنجش عوامل موثر در گرایش به سوء مصرفمواد مخدر تایید کردند. اعتبار این مقیاس نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 94/0 برآورد شد. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که این مقیاس ابزاری روا و معتبر برای سنجش عوامل موثر در گرایش به سوءمصرف مواد مخدر جوانان است و با توجه به روایی و اعتبار مناسب، می‌توان آن را در جامعههای آماری مشابه مورد استفاده قرار داد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
