هدف: اعتیاد به مواد مخدر به خاطر دشواری در رسیدن به درمان پایدار و نرخ عود بالا علیرغم انجام سمزدایی و مداخلات دارویی و روانشناختی، از موضوعات مهم سلامت به شمار میرود. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی نوروفیدبک بر میزان ولع مصرف و سوگیری توجه به محرکهای مرتبط با مواد در سوءمصرف کنندگان مواد بود. روش: این پژوهش یک مطالعه شبه آزمایشی همراه با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه به همراه پیشآزمون و پسآزمون بود. تعداد40 بیمار وابسته به مواد افیونی مراجعهکننده به مراکز متادون درمانی به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و پس از پاسخدهی به پرسش نامههای ولع مصرف مواد و آزمون مکانیزم توجه انتخابی استروپ، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) جای گرفتند. ابزارهای بهکار رفته در این پژوهش پرسش نامه ولع مصرف فرانکن (2003) و آزمون استروپ بود. جلسات درمانی نوروفیدبک شامل 20 جلسه بود که هر جلسه به مدت 30 دقیقه اجرا شد. سپس هر دو گروه بار دیگر به پرسش نامههای فوق پاسخ دادند. یافتهها: تحلیل دادههای بهدستآمده با استفاده از تحلیل کواریانس نشان داد که در میانگین گروههای آزمایش و گواه در میزان ولع مصرف مواد و سوگیری توجه در مرحله پسآزمون تفاوت وجود دارد. نتیجهگیری: با توجه به نتایج، به نظر میرسد که نوروفیدبک میتواند موجب کاهش ولع مصرف و سوگیری توجه به نشانههای مواد در سوءمصرف کنندگان مواد شود. لذا به درمان گران پیشنهاد می شود از نوروفیدبک بهعنوان یک روش مداخله برای درمان افراد معتاد استفاده شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1397/7/19 | پذیرش: 1397/10/18 | انتشار: 1397/11/18