فصلنامه علمی اعتیادپژوهی

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت­های مقابله شناختی رفتاری و برنامه پیشگیری از عود مبتنی بر ذهن ­آگاهی بر بهبود انگیزش درمان افراد وابسته به مواد انجام گرفت. روش: روش پژوهش حاضر آزمایشی و طرح آن پیش­ آزمون-پس ­آزمون با گروه کنترل بود. افراد دارای وابستگی به مواد که در نیمه اول سال 1394 به مراکز ترک اعتیاد شهر اردبیل مراجعه کردند، جامعه آماری را تشکیل دادند. تعداد 60 نفر از این افراد به روش نمونه­ گیری خوشه­ای تصادفی انتخاب شده و در این پژوهش شرکت کردند. در مرحله بعد اعضای نمونه در سه گروه مهارت­های مقابله­ای شناختی رفتاری (20=n)، گروه پیشگیری از عود مبتنی بر ذهن­ آگاهی (20=n) و گروه کنترل (20=n) به تصادف جایگزین شدند. سپس مقیاس مراحل آمادگی برای تغییر و اشتیاق درمان به عنوان پیش ­آزمون در هر سه گروه اجرا شد. در مرحله بعد، مداخلات درمانی روی گروه­های آزمایشی اجرا و در نهایت هر سه گروه به مقیاس فوق به عنوان پس­ آزمون پاسخ دادند. یافته­ ها: نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات پس ­آزمون سه گروه در متغیرهای بازشناسی و گام­بردای تفاوت وجود دارد. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که در افزایش بازشناسی دو روش درمان به یک اندازه مؤثر بوده­اند ولی در گام­برداری درمان پیشگیری از عود مبتنی بر ذهن­ آگاهی مؤثرتر بوده است. نتیجه ­گیری: نتایج این مطالعه لزوم بکار­گیری روش ­های آموزش مهارت­های مقابله­ای شناختی رفتاری و برنامه پیشگیری از عود مبتنی بر ذهن ­آگاهی را به عنوان روش­های مکمل درمان دارویی در افراد تحت درمان وابستگی به مواد پیشنهاد می­ کنند.