دوره 16، شماره 66 - ( 12-1401 )
جلد 16 شماره 66 صفحات 290-267 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
bagheri F, ghazanfari F, Mirdrikvand F. The Effectiveness of Interpersonal and Social Rhythm Therapy on Alexithymia and Self-Regulation in Individuals with Substance Use Disorder in Outpatient Centers. etiadpajohi 2023; 16 (66) :267-290
URL: http://etiadpajohi.ir/article-1-2803-fa.html
URL: http://etiadpajohi.ir/article-1-2803-fa.html
باقری فاطمه، غضنفری فیروزه، میردریکوند فضل الله. اثربخشی درمان ریتم اجتماعی و میان‌فردی بر ناگویی خلقی و خودنظم دهی در افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد در مراکز سرپایی. فصلنامه علمی اعتيادپژوهي. 1401; 16 (66) :267-290
کارشناس ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.
چکیده: (187 مشاهده)
هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان ریتم اجتماعی و میان‌فردی بر الکسیتیمیا و خودنظم دهی در افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد در مراکز سرپایی بود. روش: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مردان مبتلا به اختلال مصرف مواد در مراکز سرپایی شهر خرم‌آباد در سال 1400 بود. از این بین، 18 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (9 نفر) و کنترل (9 نفر) قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش درمان ریتم اجتماعی و میان‌فردی را در 12 جلسه 45 دقیقه‌ای با فراوانی دو جلسه در هفته دریافت کردند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس الکسیتیمیا تورنتو و پرسشنامه خودنظم دهی استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون ناپارامتری یو من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه تفاوت معناداری وجود داشت و درمان ریتم اجتماعی و میان‌فردی باعث کاهش الکسیتیمیا و افزایش خودنظم دهی در افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد شد. نتیجه‌گیری: بنا بر نتایج پژوهش حاضر، می‌توان از درمان ریتم اجتماعی و میان‌فردی برای کاهش مشکلات هیجانی و بهبود مهارت‌های خودنظم دهی در افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد بهره برد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
