هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی فرایندهای فراتشخیص یا وابسته به تشخیص حساسیت به تقویت و سبکهای دلبستگی در اختلال اعتیاد و اختلال پرخوری انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل تمامی افراد مبتلا به اختلال پرخوری مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اراک و همچنین تمام افراد دارای تشخیص اعتیاد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد و انجمن معتادان گمنام شهر اراک در نیمه دوم سال ۱۳۹۶ بودند. از این میان سه گروه ۳۲ نفری شامل گروه مبتلا به پرخوری، اعتیاد و بهنجار به روش نمونه گیری هدفمند و لحاظ کردن ملاکهای ورود و خروج به پژوهش انتخاب شدند. از پرسش نامههای مقیاس دلبستگی بزرگسالان، مقیاس پرخوری و پرسش نامهی پنج عاملی جکسون جهت گردآوری اطلاعات استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که گروههای مبتلا به پرخوری و اعتیاد در سیستم فعال ساز رفتاری و سیستم انجماد؛ و در سبکهای دلبستگی ایمن و دوسوگرا تفاوت معناداری با یکدیگر ندارند. اما با گروه بهنجار تفاوت دارند. نتیجه گیری: سیستم فعال ساز رفتاری، سیستم انجماد و همچنین سبکهای دلبستگی ایمن و دوسوگرا فرایندهای فراتشخیصی در اختلال اعتیاد و پرخوری میباشند و نقش حیاتی در ایجاد و تداوم این اختلالات دارند.