فصلنامه علمی اعتیادپژوهی

هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی واقعیت­ درمانی گروهی و دارو درمانی بر بهبود علائم خلقی در بیماران معتاد می­باشد. روش: این تحقیق بر روی جامعه بیماران معتاد شهرستان مهاباد انجام گرفت. به شیوه نمونه­ گیری داوطلبانه تعداد ۳۰ نفر انتخاب شدند که به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. جهت مقایسه دو رویکرد واقعیت­ درمانی گروهی و دارو درمانی، گروه­ها در معرض واقعیت ­درمانی گروهی و دارودرمانی قرار گرفتند. پرسش­نامه DASS-۲۱ در پیش ­آزمون و پس ­آزمون اجرا شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد علائم خلقی در گروه تحت تاثیر واقعیت­ درمانی گروهی نسبت به گروه تحت تاثیر دارودرمانی به طور معناداری از بهبود بیشتری بر خوردار بوده است. نتیجه­ گیری: در نتیجه واقعیت­ درمانی گروهی می­تواند به عنوان یک رویکرد درمانی مناسب در درمان علائم خلقی معتادان مورد استفاده قرار گیرد.