دوره 3، شماره 10 - ( 5-1388 )
جلد 3 شماره 10 صفحات 28-11 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kafi S M, Mollazadeh Esfanaji R, Nori M, Salehi E. The Effectiveness of Transactional Behavior Analytic Group Therapy on the Prevention of Relapse among Detoxified People. etiadpajohi 2009; 3 (10) :11-28
URL: http://etiadpajohi.ir/article-1-426-fa.html
URL: http://etiadpajohi.ir/article-1-426-fa.html
کافی سید موسی، ملازاده اسفنجانی رحیم، نوری مرتضی، صالحی ایرج. اثر بخشی گروه درمانی به روش تحلیل رفتار متقابل بر پیشگیری از عود افراد سم‌زدایی شده. فصلنامه علمی اعتيادپژوهي. 1388; 3 (10) :11-28
چکیده: (15971 مشاهده)
مقدمه: پدیده اعتیاد در افراد سم‌زدایی شده، یکی از معضلات مهم درمانی برای سوء‌مصرف مواد است. هدف این پژوهش بررسی تأثیر گروه درمانی به روش تحلیل رفتار متقابل بر پیشگیری از بازگشت افراد
سم‌زدایی شده می‌باشد. روش: این پژوهش به‌صورت آزمایشی با گروه کنترل نابرابر انجام گرفت. با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس و از افراد سم‌زدایی شده مراجعه کننده به مرکز دولتی درمانی نگهدارنده با متادون شهرستان بجنورد، 24 نفر به دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 12 نفر) تقسیم شدند. هردو گروه در پیش-آزمون، مقیاس پیش‌بینی از بازگشت رایت و همکاران را کامل کردند و پس از انجام گروه درمانی با گروه آزمایش، پس‌آزمون و پس از 5 ماه، آزمون پیگیری از هر دو گروه گرفته شد. در هنگام تکمیل آزمون پیگیری، مرفین چک نیز انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون t مستقل و تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته‌ها: نتایج آزمون t نشان داد که از لحاظ میزان وسوسه و احتمال مصرف مواد بین دو گروه تفاوت معنی‌داری در مرحله پیش‌آزمون وجود نداشت. تحلیل کواریانس نیز نشان داد که از لحاظ وسوسه مصرف بین دو گروه تفاوت معنی‌داری در پس‌آزمون و مرحله پیگیری وجود دارد، اما این تفاوت برای احتمال مصرف مواد معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: طبق نتایج این پژوهش، گروه درمانی به روش تحلیل رفتار متقابل ممکن است از لحاظ وسوسه مصرف مواد در افراد سم‌زدایی شده مؤثر باشد و می‌تواند مورد توجه متخصصان قرار گیرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
