هدف: پژوهش حاضر با هدف ارائه‌ی مدل ساختاری رفتارهای پرخطر بر مبنای حس انسجام و شفقت ‌به ‌خود با نقش میانجی خودآگاهی هیجانی بود. روش: این پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر قم بود که از بین آنها 200 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ ­ای چندمرحله ­ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش ­نامه‌ی رفتارهای پرخطر، پرسش­ نامه‌ی حس انسجام، پرسش ­نامه‌ی خودآگاهی هیجانی و پرسش ­نامه‌ی شفقت ‌به ‌خود بود. به منظور تحلیل مدل پژوهش از مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم­ افزار AMOS-24 استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که حس انسجام، شفقت ‌به ‌خود و خودآگاهی هیجانی اثر منفی و معنی‌داری بر رفتارهای پرخطر داشتند. همچنین، حس انسجام و شفقت ‌به ‌خود نیز اثر مثبت و معنی‌داری بر خودآگاهی هیجانی داشتند. به علاوه، نتایج نشان داد که حس انسجام و شفقت ‌به ‌خود از طریق نقش میانجی‌گری خودآگاهی هیجانی اثر غیرمستقیم معناداری بر رفتارهای پرخطر داشتند. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر ضرورت توجه به حس انسجام، شفقت ‌به‌ خود و خودآگاهی هیجانی را به عنوان عوامل تاثیرگذار در رفتارهای پرخطر برجسته می‌سازد.