فصلنامه علمی اعتیادپژوهی

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه­ ی عملکرد حافظه­ ی دیداری در افراد وابسته به هروئین با افراد بهنجار انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر علی-مقایس ه­ای بود که روی دو گروه افراد وابسته به هروئین و بهنجار انجام شد. جامعه­ ی آماری این پژوهش، افراد وابسته به هروئین شهرستان گناباد بودند که در بازه­ ی زمانی فروردین تا شهریور ماه سال 1392 به مراکز ترک اعتیاد شهرگناباد مراجعه می­ نمودند. در نهایت 30 نفر وابسته به هروئین به شیوه­ ی نمونه ­گیری در دسترس انتخاب شدند. گروه مقایسه شامل 30 نفر از افراد عادی بودند که از میان همراهان بیمار انتخاب شدند و از لحاظ سن، جنس و تحصیلات با گروه افراد وابسته به هروئین همتاسازی شدند. یافته­ ها: نتایج نشان داد که افراد وابسته به هروئین مشکلات بیشتری در حافظه­ ی دیداری داشتند و نمرات پایین­ تری در هر سه مرحله­ی اجرای آزمون نسبت به گروه بهنجار کسب­ کردند. بحث و نتیجه­ گیری: مصرف مزمن هروئین، نقایص و آسیب­های شناختی از جمله در عملکرد حافظه دیداری برای فرد به همراه دارد. می­توان در برنامه­ های توان­بخشی که برای بهبود شرایط معتادان و درمان آن­ها در نظر گرفته می­ شود به این نوع از نقایص و تدوین برنامه­ هایی برای کاهش آن توجه شود.