سخن اول دوره 12، شماره 46، تابستان 1397

 | تاریخ ارسال: 1397/7/1 | 
در قرن پیچیده عصر حاضر و جهانی شدن، کلیه جوامع به سرعت در حال دگرگونی می باشند. از یک سو"با گسترش و سهولت ارتباطات، شاهد افزایش بروزخطر ناامنی و احساس عدم امنیت درسطح کشورها بوده" و از سوی دیگر به دلیل "آسیب پذیری ساختاری و ترکیب عواملی نظیر بی ثباتی و ناکارآمدی ساختارهای اقتصادی، ضعف در پوشش مناسب خدمات سلامت، فقر آموزش و مهارت، کاهش امید به زندگی، توسعه فقر و نابرابری های فزاینده اجتماعی، محرومیت، بیکاری، تبعیض، خشونت، ضعف، حساسیت و سیاست گذاری نامطلوب و کاهش پاسخ گویی نهادهای حکمرانی به مطالبات و نیازهای آحاد مردم، تضعیف پیوندها و بنیان­ های زندگی اجتماعی، انزوا- تنهایی فردی- خودمداری و اجتماعیت زدائی، لذت جویی مفرط، تکثّر فرهنگی، تغییر مدل و سبک زندگی، مصرف گرایی بی رویه، ضعف بنیان های دینی، تضعیف اعتماد اجتماعی، کم رنگ شدن اخلاق مدنی و بحران در نهاد خانواده"، شاهد روند فزاینده جرائم و آسیب­ های اجتماعی نظیر اعتیاد به موادمخدر و روان گردان ها در دنیای کنونی هستیم به گونه­ ای که بر اساس آخرین اعلام دفتر مقابله با موادمخدر و جرم سازمان ملل متحد، نرخ شیوع مصرف مواد در جامعه جهانی در سال 2016 در جمعیت 15 تا 64 سال، به 6/5 درصد در سال رسیده است. به عبارتی شاهد رشد شیوع مصرف در سال 2016 نسبت به سال 2015 سال می ­باشیم.
علیرغم رشد شیوع مصرف مواد در کشورها، بعضا شاهد این واقعیت هستیم که در برخی از کشورها در مقایسه با سایر کشورهای جهان، به میزان کمتر، متحمّل آسیب­ های ناشی از اعتیاد شده و در صورت بروز و شیوع آن، سریع ­تر نسبت به بازسازی خود مبادرت می­ نمایند. نیم نگاهی به عوامل موفقیت در این­گونه کشورها، می­ تواند موجب مهار و کنترل آسیب­ ها در کشورمان را فراهم نماید.
اهّم مواردی که در کشورهای موصوف مورد توجه قرار گرفته­ اند عبارتند از :
1) یکی از اساسی ­ترین اقدامات این­ گونه کشورها، مطالعه فراگیر و جدی در باره آسیب­ ها و مسائل و مشکلات اجتماعی و انتشار نتایج حاصله و همزمان زدودن نادیده­ انگاری، نفی سکوت، انکار یا مقاومت در برابر کاستی­ ها و نقاط ضعف جامعه و مشکلات اجتماعی و سرپوش نگذاشتن بر بحران ­ها و مشکلات می ­باشد.
2) از دیگر موضوعات در کشورهای موفّق، تدوین و پیگیری سیاست ­های اجتماعی شفاف در جهت نیل به توسعه اجتماعی و افزایش تاب ­آوری اجتماعی و عدم گرفتار شدن به توسعه تک بعدی و صِرف اقتصادی بوده، که این رویکرد زمینه را برای تدوین و تقویت استراتژی پیشگیری از آثار و پیامدهای نامطلوب آسیب ­ها به ویژه اعتیاد، فراهم می ­نماید.
3) محور قرار گرفتن انسان در توسعه (به عنوان خلیفه خدا روی زمین) و در نتیجه توجه به قابلیت ­های توسعه انسانی به ویژه برای کودکان، نوجوانان و زنان و دسترسی به خدمات اجتماعی شامل گسترش آموزش و پرورش و افزایش سواد (متاسفانه در کشورمان حداقل ده میلیون نفر بی ­سواد مطلق وجود دارد)، گسترش فرصت ­های آموزش مهارت و سلامت و توانایی­ های افراد، توزیع درآمد و رفاه اجتماعی و نظام‏های حمایتی، کاهش و رفع تبعیض، تامین نیازهای اساسی و ایجاد محیط آرام برای زندگی سالم و خلاّق و پرورش استعدادها و تقویت ظرفیت ­های انسانی و فراهم کردن زمینه انتخاب برای مردم، تقویت حمایت اجتماعی نظیر بیمه بیکاری، امکان انتخاب شغل متناسب با مهارت و تجارب افراد.
4) توجه به مشارکت­ های اجتماعی مردم در امر توسعه و جلوگیری از هر گونه تمرکزگرایی در برنامه­ های توسعه­ ای.
5) ایجاد شاخص­ های مناسب برای اندازه­ گیری و پایش تحولات اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی در راستای شعار"هرچه قابل اندازه­ گیری است، مدیریت ­پذیر خواهد بود".
6) پاسخ­ گو کردن نهادهای حاکمیتی و دولت، شفافیت، افزایش کارآمدی دستگاه­ ها، ارتقاء تعامل بین نهادهای دولتی و مشارکت مدنی، توجه خاص به گروه ­های آسیب­ پذیر و دسترسی پایدار آنان به خدمات اجتماعی، شغلی و حمایت اجتماعی و همچنین ارائه خدمات با کیفیت توسط نهادهای قانونی و التزام عملی آنان به اجرای مقررات و قوانین.
7) توجه به افزایش انسجام ارزشی جامعه و انسجام اجتماعی، به منظور کاهش خشونت و منازعه.
8) گسترش داده­ های مورد استفاده سیاست­ گذاران در راستای اهداف مربوطه، با بهره­ گیری از فناوری­ های دیجیتال و ایجاد فرصت دسترسی کامل شهروندان و جامعه مدنی به اطلاعات مورد نیاز موجود در دستگاه­ های دولتی و پرهیز از ایجاد انقلاب داده­ ها برای گردآوری خزانه ­ای از اطلاعات.
9) به کارگیری افراد متخصص و توانمند در برنامه­های اجتماعی و نیز برنامه ­های کاهش آسیب­ های اجتماعی.
10) توجه در سیاست­ گذاری­ ها و برنامه­ ها به مسائل مهم پیشگیری، به دلیل مقرون به صرفه­ تر بودن و تاثیرگذاری بیشتر، در اولویت قراردادن مردم (یعنی سیاست­هایی که بر مردم تاثیر می­ گذارد)، ارتقاء و توانمندسازی آحاد جامعه، حمایت به منظور مقاوم سازی افراد، توجه به آموزش همگانی، افزایش قابلیت­ های فردی، کمک به انسجام اجتماعی، برخورداری همه اعضای جامعه از حقوق کامل شهروندی، گسترش فضا برای شنیده شدن صداهای متفاوت به خصوص صدای افراد آسیب­ پذیر و انعکاس آن ­ها در سیاست ­های توسعه ­ای.
11) کنش جمعی و عمل کردن با هم، توسط آحاد جامعه در برخورد با تهدیدات اجتماعی.
 با توجه به مراتب فوق نیازمند مداخله اساسی و جدی ­تر مراکز علمی، دستگاه ­های حاکمیتی و جامعه مدنی برای کنترل و کاهش آسیب­ های اجتماعی هستیم.
امید می ­رود همه اندیشمندان، نخبگان و دلسوزان، ضمن ایفای نقش موثر در جهاد مقدس مبارزه، برای کاهش موثر اعتیاد، موادمخدر و روان­ گردان­ ها گام ­های اساسی برداشته و بدین ترتیب از گسترش آسیب ­های ناشی از اعتیاد جلوگیری نمایند.
حمید صرّامی
مدیر کل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با موادمخدر ریاست جمهوری
تابستان 1397



CAPTCHA
دفعات مشاهده: 13397 بار   |   دفعات چاپ: 857 بار   |   دفعات ارسال به دیگران: 0 بار   |   0 نظر


کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه علمی اعتیادپژوهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Scientific Quarterly Research on Addiction

Designed & Developed by : Yektaweb