مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه‌ی میزان اثربخشی گروه درمانی شناختی-رفتاری مبتنی بر مهارت‌های مقابله‌ای و درمان نگه‌دارنده با متادون در بهبود راهبردهای تنظیم هیجان و پیشگیری از عود به مصرف مواد انجام شد. روش: پژوهش حاضر یک طرح شبه آزمایشی پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. برای نمونه گیری 45 نفر از افراد سوء‌مصرف‌کننده‌ی مراجعه‌کننده به مراکز درمانی ترک اعتیاد انتخاب و بطور تصادفی در سه گروه درمان شناختی-رفتاری، درمان نگه‌دارنده با متادون و گروه گواه گمارده شدند. شرکت‌کنندگان هر سه گروه قبل و پس از پایان مداخله پرسش‌نامه‌ی هوش هیجانی را تکمیل نمودند. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمان شناختی-رفتاری در مقایسه با درمان نگه‌دارنده با متادون و گروه کنترل به بهبود معنادار تنظیم هیجان افراد مصرف‌کننده‌ی مواد منجر شد، ولی تفاوت معناداری بین گروه درمان نگه-دارنده با متادون و گروه کنترل مشاهده نشد. همچنین میزان عود به مصرف مواد در افراد شرکت‌کننده در گروه درمان شناختی-رفتاری نسبت به گروه درمان نگه‌دارنده با متادون و گروه کنترل به طور معناداری کمتر بود ولی تفاوت معناداری بین گروه دارودرمانی و گروه کنترل مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: درمان شناختی- رفتاری درمان مؤثری است که می تواند متغیرهای رفتاری و شناختی مرتبط با سوء مصرف مواد مانند راهبردهای تنظیم هیجانی را تغییر دهد. بنابراین با توجه به این یافته‌ها، برنامه‌های درمان سوء‌مصرف مواد باید این متغیرهای میانجی مصرف را هدف قرار دهند.

واژه‌های کلیدی: سوء‌مصرف مواد، گروه درمانی شناختی-رفتاری، درمان با متادون، تنظیم هیجان

متن کامل [PDF 185 kb]   (4152 دریافت)