مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه ویژگی‌های شخصیتی و سبک‌های حل مساله در مردان معتاد و غیر معتاد انجام شد. روش: این پژوهش یک مطالعه علی-مقایسه‌ای می‌باشد. در این پژوهش 180 نفر از معتادان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد رشت که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند با 180 نفر از افراد سالم که از نظر جنس، سن، تحصیلات و شغل با گروه معتاد همتاسازی شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه‌ی شخصیتی نئو و پرسشنامه‌ی شیوه‌های حل مساله کسیدی و لانگ گردآوری شد و با استفاده از آزمون تی مستقل، یومن ویتنی و وی کریمر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که معتادان در مقایسه با گروه غیرمعتاد، در بعد شخصیتی روان رنجورخویی، نمره بالاتر و در ابعاد شخصیتی توافق پذیری، برونگرایی و باوجدان بودن نمره پایین‌تری داشتند. در بعد شخصیتی انعطاف پذیری بین دو گروه تفاوتی دیده نشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش، تدوین برنامه‌های آموزشی-درمانی مناسب به منظور تغییر و اصلاح ویژگی‌های شخصیتی و رفتار و همچنین آموزش روش‌های حل مساله در مواجهه با رویدادهای استرس زا، می‌تواند گامی مؤثر در پیشگیری و مهار اعتیاد باشد.

واژه‌های کلیدی: ویژگی‌های شخصیتی، سبک‌های حل مساله، اعتیاد

متن کامل [PDF 209 kb]   (1976 دریافت)