هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی-‌رفتاری گروهی بر کاهش اضطراب معتادان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام شده است. روش: پژوهش حاضر از تحقیقات نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه گواه است. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 24 نفر معتاد که نمره بالایی در پرسشنامه اضطراب فراگیر و پرسشنامه اضطراب، افسردگی و استرس کسب کرده بودند و مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر تشخیص داده شده بودند انتخاب شدند. نمونه‌های پژوهش پس از همگن شدن به صورت تصادفی به دوگروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش، تحت آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری طی 10 جلسه قرار گرفتند و گروه گواه تحت هیچ برنامه آموزشی قرار نگرفت. یافته‌ها: نتایج به دست آمده از تحلیل کواریانس حاکی از اثربخشی آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری در کاهش اضطراب و اضطراب فراگیر گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه می‌باشد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج فوق که نشان‌دهنده اثربخشی درمان مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری بر اضطراب و اضطراب فراگیر است، می‌توان از این شیوه درمانی به عنوان یک درمان اثربخش بر کاهش اضطراب و اضطراب فراگیر معتادین استفاده نمود.

واژه‌های کلیدی: مدیریت استرس، شناختی-رفتاری، اضطراب، اضطراب فراگیر، معتادان

متن کامل [PDF 243 kb]   (9339 دریافت)