Masihi Z, Homaei R. Effectiveness of behavioral activiation group therapy on reducing suicidal tendency and increase self-acceptance of opiate dependent people. etiadpajohi 2019; 13 (51) :259-274
URL:
http://etiadpajohi.ir/article-1-1954-fa.html
مسیحی زهرا، همائی رضوان. اثر بخشی گروه درمانی فعال ساز رفتاری بر کاهش گرایش به خودکشی و افزایش خویشتن پذیری افراد وابسته به مواد افیونی. فصلنامه علمی اعتيادپژوهي. 1398; 13 (51) :259-274
URL: http://etiadpajohi.ir/article-1-1954-fa.html
دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
چکیده: (4054 مشاهده)
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین بررسی اثربخشی گروه درمانی فعال ساز رفتاری بر کاهش گرایش به خودکشی و افزایش خویشتن پذیری افراد وابسته به مواد افیونی انجام شد. روش: طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل مردان معتاد به انواع مواد مخدر در شهر اهواز بودند. نمونه پژوهش شامل 30 نفر از معتادان وابسته به مواد افیونی بودند که به روش نمونه گیری در دسترس از بین معتادان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد در شهر اهواز انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) گمارده شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: مقیاس گرایش به خودکشی بک و همکاران (1996)، پرسش نامه خویشتن پذیری بک و استیر (1974). گروه درمانی فعالساز رفتاری به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای برای گروه آزمایش ارائه شد. یافتهها: نتایج نشان داد درمان گروهی فعال ساز رفتاری در کاهش گرایش به خودکشی وافزایش پذیرش خود مؤثر بود. نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش، گروه درمانی فعال ساز رفتاری بر کاهش گرایش خودکشی و افزایش پذیرش خود در افراد وابسته به مواد افیونی مؤثر میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1397/10/10 | پذیرش: 1398/5/2 | انتشار: 1398/5/14