هدف: پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل اثر شخصیت بی­ثباتی هیجانی بر گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان با نقش میانجی نگرش به مصرف مواد مخدر در نوجوانان انجام شد. روش: روش پژوهش، توصیفی و از نوع مدل­یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری در این پژوهش، دانش­آموزان شهرستان قدس استان تهران در سال تحصیلی 94 بود. با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای تصادفی، تعداد 644 نفر از آن­ها انتخاب شدند و پرسش­نامه­های پنج عاملی بزرگ شخصیت نوجوانان، گرایش به رفتارهای پرخطر و نگرش به مصرف مواد مخدر را پاسخ دادند. یافته­ها: نتایج نشان داد مدل مفهومی پژوهش دارای شاخص­های برازش مناسبی با داده­ها می­باشد (56/2 =df/, χ² 049/0=RMSE ,98/0=CFI ,96/0=GFI). در این مدل تمامی مسیرهای مستقیم، غیرمستقیم و کلی برای پیش­بینی گرایش به رفتارهای پرخطر معنی­دار به دست آمد؛ همچنین نگرش به مصرف مواد مخدر در رابطه با بی­ثباتی شخصیتی و گرایش به مصرف مواد مخدر نقش میانجی داشت. نتیجه­گیری: در پژوهش حاضر نشان داده شد چگونه عوامل درون فردی در یک مدل بر گرایش به انواع رفتارهای پرخطر در نوجوانان تأثیر می­گذارد.

کلیدواژه­ها: شخصیت بی­ثباتی هیجانی، نگرش به مصرف مواد مخدر، گرایش به رفتارهای پرخطر، نوجوانان